Τον 18ο αιώνα ο Βρετανός συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς δήλωσε ότι “Το κλάμα καθαρίζει τα μάτια, τους πνεύμονες, την όραση, καθαρίζει την όψη και κατευνάζει το θυμό – για αυτό να κλαίτε συχνά. Πόσα τραγούδια, ποιήματα, πίνακες και γλυπτά έχουν εξυμνήσει το κλάμα. Κλαίμε απο λύπη, από θυμό, από απογοήτευση αλλά κλαίμε και από χαρά, συγκίνηση καθώς και από έκπληξη.
Οι άνδρες δεν κλαίνε λέει ο λαός και έχει δίκιο μιας και οι γυναίκες εκφράζονται πράγματι πιο εύκολα, χωρίς τον φόβο μη φανούν αδύναμες. Οι άνδρες πάλι νιώθουν πιο ενοχικοί με το κλάμα και το θεωρούν έκφραση αδυναμίας, ένα ταμπού της κοινωνίας εδώ και αιώνες. Τελικά όμως τι ισχύει; Είναι έκφραση δύναμης ή αδυναμίας;
Το κλάμα κάνει καλό!
Το κλάμα αποτελεί συναισθηματική εκτόνωση και λειτουργεί ως θεραπεία της ψυχής. Ελευθερώνει την ψυχική ένταση, διοχετεύουμε προς τα έξω ότι μας βασανίζει και εκφράζουμε τα συναισθήματα μας πράγμα που λειτουργεί ως βάλσαμο στη ψυχή. Αρκεί να σκεφτούμε πως νιώθουμε αφού έχουμε κλάψει!
Δάκρυα και κατηγορίες
Επιστημονικά υπάρχουν τρεις αποδεκτοί τύποι δακρύων.
*Τα βασικά δάκρυα
*Τα αντανακλαστικά δάκρυα
*Τα συναισθηματικά δάκρυα
William H. Frey και η Επιστήμη των Δακρύων
Ο William H. Frey, νευροεπιστήμονας και ερευνητής στο Ινστιτούτο Ερευνών Ramsey στις ΗΠΑ, αφιέρωσε μεγάλο μέρος της καριέρας του στη μελέτη των δακρύων και ιδιαίτερα των συναισθηματικών δακρύων. Το 1985 δημοσίευσε το βιβλίο του “Crying: The Mystery of Tears”, όπου παρουσίασε επαναστατικές ιδέες για τον ρόλο του κλάματος στην ανθρώπινη ψυχοβιολογία.
Η Βιοχημική Ιδιαιτερότητα των Συναισθηματικών Δακρύων
Μέσα από χημικές αναλύσεις, ο Frey ανακάλυψε ότι τα συναισθηματικά δάκρυα περιέχουν χημικές ουσίες που δεν βρίσκονται στους άλλους δύο τύπους. Μεταξύ αυτών:
*ACTH (ορμόνη που σχετίζεται με το στρες)
*Προλακτίνη (ορμόνη που εμπλέκεται σε συναισθηματικές αποκρίσεις)
*Ενδορφίνες (φυσικά αναλγητικά του οργανισμού)
Αυτό τον οδήγησε στη θεωρία ότι το κλάμα είναι ένας μηχανισμός συναισθηματικής αποτοξίνωσης. Μέσω των δακρύων, το σώμα αποβάλλει ουσίες που σχετίζονται με το στρες, και έτσι ανακουφίζεται ψυχολογικά. Εκτός από τη βιολογική λειτουργία, ο Frey τονίζει ότι το κλάμα λειτουργεί και ως κοινωνικό εργαλείο επικοινωνίας. Είναι ένας μη λεκτικός τρόπος να εκφράσει κάποιος την ανάγκη για υποστήριξη ή σύνδεση με άλλους. Αυτό ενισχύει τους κοινωνικούς δεσμούς και προκαλεί εν συναίσθηση στους γύρω.
Συμπέρασμα
Την επόμενη φορά που θα νιώσεις ότι τα μάτια σου δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα σου μη πιέζεσε, οι δυνατοί κλαίνε γιατί αντιλαμβάνονται την ανάγκη να εκφράζονται. Και μη ξεχνάς ποτέ ότι ο πιο λαμπρός ήλιος είναι αυτός που έπεται από μια καταιγίδα.
Βιβλιογραφία
Φρέι, Γ. Χ., & Λάνγκσεθ, Μ. (1985). Crying: The mystery of tears. Εκδ. Winston Press.
Οι φωτογραφίες αποτελούν προϊόν τεχνητής νοημοσύνης.